وقتي سخن از زاگرس است، سخن از زيبايي است که هم آب اين سرزمين را مي دهد و هم نانش را! اما دريغ که برخي سودجويان جز نمک خوردن و نمکدان شکستن برايش چيزي به ارمغان نبردند.
به گزارش
پايگاه خبري تحليلي پيرغار به نقل از خبرنگار
سلام لردگان؛ هر روز عکس و خبري از قطع درختان کهنسال و يا سوزاندن درختان به گوش مي‌رسد. متاسفانه بايد گفت، روند خشک شدن جنگلهاي بلوط سال‌هاست وجود داشته و از مرز هشدار گذشته است.
هر چشم نگران و دوستدار طبيعت پس از چند ساعت پياده‌روي در کوه هاي اطراف شهرستان لردگان زوال تدريجي درختان را مي بيند.
بي بهانه بلوط ها را مي خشکانند، حتي جايي ديدم که پاي بلوط ها نفت و آتش روشن مي کنند تا اين زبان بسته ها خشک و پاي ايستادنشان لنگ تر از گذشته شود و بعد اين اراضي کشاورزي بودند و تجار ذغال که روي جنازه هاي زخمي بلوط ها پايکوبي مي کردند و فتح جديدشان را به جشن مي نشستند.
هر روز بلوطي از پا مي افتد و جنگلي فتح مي شود، آنها که از جدال با ريزگردها و خشکسالي جان به در برده اند يا در نبرد با آتش و دود جان مي سپارند و يا در زير چرخ هاي توسعه کشاورزي غيراصولي جان مي دهند، اين روايت تلخ زاگرس است که جز زيبايي و نعمت به ما نبخشيد و جز بي مهري و خسارت چيزي نديد.
وقتي سخن از زاگرس است، سخن از زيبايي است که هم آب اين سرزمين را مي دهد و هم نانش را! اما دريغ که برخي سودجويان جز نمک خوردن و نمکدان شکستن برايش چيزي به ارمغان نبردند و همين است که اين روزها اينقدر بي رمق ايستاده مي ميرد!
روايت تخريب جنگل هاي بلوط استان چهارمحال و بختياري براي توسعه اراضي کشاورزي و تبديل به ذغال چالشي است که هر روز شاهد آن هستيم به طوري که در برخي مناطق شهر و محورهاي مواصلاتي خارج از شهر و حتي در استان هاي همجوار مي توان رد پاي بلوط زاگرس را در ذغال فروشي ها پيدا کرد: "بهترين ذغال بلوط موجود است"!
حيات درختان بلوط زاگرس به دليل بيماري، قاچاق چوب و تهيه زغال در معرض تهديد قرار دارد.
اين وضعيت نيازمند پيگيري هاي مستمر مسئولان امر است چراکه همچنان سودجوياني وجود دارند که درختان چندصد ساله بلوط را به بهانه توسعه اراضي کشاورزي و توليد ذغال به خاک سياه مي نشانند.
درختان بلوط حال و روز خوشي ندارند...